Znać człowieka po jego czynach

Podobno prawdziwego przyjaciela poznaje się w biedzie i to właśnie trudne chwile pozwalają odsiać ziarna od plew. Chciałbym jednak zwrócić uwagę na bardzo ciekawą rzecz jaka się zdarzyła w ostatnim tygodniu a wiem, że w natłoku innych zdarzeń mogło to nie zwrócić Waszej uwagi. Mam tu na myśli wybuch wulkanu i słynną chmurę zagrażającą samolotom. Co kogo interesuje jakaś chmura ? No akurat TA chmura MA kolosalne znaczenie.

Resztę tłumaczenia wykona za mnie Washington Times:

A massive volcanic plume covering most of Europe forced President Obama to cancel a Sunday trip to Poland to attend the funeral of the nation's president. [..] Mr. Obama was not the only world leader to miss the funeral because of the expanding volcanic ash cloud. French President Nicolas Sarkozy and German Chancellor Angela Merkel also canceled. [..]

Czyli nie dało się, prawda ? No nie do końca, bo dla chcącego, nic trudnego:

But Russian President Dmitry Medvedev flew by plane from Moscow for the funeral. Other foreign leaders used different modes of transportation to get there. Slovenian President Danilo Turk decided to drive the 500 miles to Krakow. Romanian President Traian Basescu traveled to northwestern Romania by helicopter and then continued by car through Hungary and Slovakia.

Estonian Prime Minister Andrus Ansip made the 18-hour drive to the funeral, while Czech Republic President Vaclav Klaus made the trip by car and train. Former Ukrainian President Viktor Yushchenko left Kiev with his wife at 7 a.m. Saturday for the long road trip.

Artykuł oczywiście nie wspomina o tym, że prezydent Gruzji Micheil Saakaszwili, jak ten turbodynomen dał z siebie 150% i zawstydził Obamę i przyleciał ze Stanów, przez Portugalię, Włochy, Turcję i Ukrainę na na pogrzeb naszego Prezydenta. I jednak dało się. Spóźnił się co prawda na mszę, bo mu Włosi nie dali zgody na przelot, ale dał radę dotrzeć. Żona prezydenta Gruzji jechała z Brukseli 13 godzin samochodem i też dała radę dotrzeć. Paradoksalnie na pogrzebie pojawił się nawet prezydent Islandii (to tam wybuchł ten wulkan, który spowodował te nieszczęsne chmury). Jakby tego było mało, kolejny turbodynoman, prezydent Maroka, to nic, że niezapowiedziany ale też przyleciał, choć miał dalej niż Sarkozy.

Jak dla mnie wielki szacun dla tych, którzy dotarli. A prezydent Gruzji może na co dzień być uparty i nieustępliwy, ale czasem właśnie tacy ludzie są potrzebni. Natomiast nasz Rząd i MSZ niech lepiej popatrzy na kim w przyszłości naprawdę warto opierać naszą politykę zagraniczną. Ci którym w moim poczuciu na nas naprawdę zależy pojawili się w Krakowie. Więcej chyba nie trzeba tłumaczyć, prawda ?

[edit] Kolejny dowód, że jak się chce, to można: Justyna Kowalczyk pokonała 50 km do najbliższego internetu, żeby móc wysłać list do tragicznie zmarłego prezesa PKOl Piotra Nurowskiego.

Model szczęścia

Three-part model of chronic happiness (as opposed to temporary happiness):

• About half of your happiness is biological. Each person seems to have a happiness “set point,” which accounts for roughly 50% of your
  sense of well-being. Because this set point is genetic, it’s hard to change
• Another 10% of happiness is based on circumstances—external factors beyond your control. These include biological traits like age,
  race, nationality, and gender, as well as things like marital status, occupational status, job security, and income. Your financial situation is
  part of this 10%—but only a part—which means it accounts for just a fraction of your total happiness.
• The final 40% of happiness comes from intentional activity—the things you choose to do. Whereas circumstances happen to you, intentional activity happens when you act by doing things like exercising, pursuing meaningful goals, or keeping a gratitude journal. According to the authors, because circumstances—including your financial situation—play such a small role in your general contentment, it makes more sense to boost your bliss through intentional activity, by controlling the things you can and ignoring those you can’t.

Although your financial situation plays only a small role in your overall happiness, most people believe it’s more important than that. Because
of this, many Americans spend their lives striving for more money and possessions—but find that this materialism makes them less happy.
If you’re caught up in the rat race, you may be dealing with things like credit card debt, living paycheck to paycheck, fighting with your spouse over
money, and working a job you hate. These problems all stem from one issue: lack of control. When you feel like you have no control over money,
you’re worried and stressed. By taking charge of your finances, you can get rid of many of these stressors and be happier. Wealth gives you options
and makes it easier to focus on things that can make you content.

via: Review of General Psychology 2005, art. Pursuing Happiness: The Architecture of Sustainable Change, aut. Sonja Lyubomirsky, Kennon Sheldon and David Schkade

Habit is habit

Habit is habit, and not to be flung out of the window by any man, but coaxed downstairs a step at a time

by Mark Twain